Η «Μάργω» είναι το τέταρτο μυθιστόρημα που μας δίνει ο Καλαματιανός
συγγραφέας Φώτης Κατσιμπούρης. Διαθέτοντας αξιοπρόσεκτη γραφή και
ενδιαφέρουσες ιδέες, ο Κατσιμπούρης είναι ένας συγγραφέας που έλκεται
από το φανταστικό στοιχείο, συνδυάζοντας την Ιστορία με τις μυθικές
παραδόσεις και τη λαογραφική έρευνα με τη μυθοπλασία.
Σε αυτό του το έργο πρωταγωνίστριά του είναι μία νύμφη του βουνού, ένα αιθέριο όσο και γήινο θηλυκό πλάσμα, αιωνόβιο και αειθαλές, όπως και η Μεγάλη Βελανιδιά, σύμβολο της φυσικής ισορροπίας και της οικολογικής μέριμνας, την οποία προστατεύει και από την οποία τροφοδοτείται. Στη σύγχρονη εποχή, μια παγκόσμια συνωμοτική οργάνωση που ακούει στο όνομα «Ανέωος Αιών» (δηλαδή της εποχής χωρίς «Έως», χωρίς «Φως» – παρόλο που ομνύει φανερά στον Εωσφόρο) έχει ως στόχο της την απόλυτη καθυπόταξη κάθε φυσικού και ανθρώπινου στοιχείου στη βούληση ενός αδυσώπητου Υπερανθρώπου όπως τον φαντάζεται. Έτσι, ακολουθώντας τοπικές φήμες και γραπτές πηγές αυτή η οργάνωση αναζητά τον τόπο της Μάργως με σκοπό τον έλεγχο και την εξόντωση αυτής της φυσικής θεότητας. Την ίδια στιγμή που μια γυναικεία συντροφιά, η Γυναικεία Αδελφότητα των Δρυϊδισσών της Κορνουάλης, επωμίζεται την ακριβώς αντίθετη επιδίωξη, δηλαδή να προστατέψει τις ιερές και φυσικές δυνάμεις αυτού του κόσμου.
Ένα βράδυ στο μπαρ «Αίνιγμα», κάπου στην περιοχή της Καλαμάτας, ανάμεσα στον γόνιμο κάμπο και τη δεσπόζουσα μορφή του Ταϋγέτου, θα συναντηθούν κάποια από τα πιο σημαντικά πρόσωπα αυτής της ιστορίας. Ο Στέφανος Αργυρός είναι καθηγητής σε τοπικό σχολείο αλλά και γνωστός συγγραφέας. Του αρέσει το μυστήριο και η εναλλακτική όψη του κόσμου, καθώς αναζητά μέσα από τα γραπτά του «μυστικές διόδους για εκείνους τους άλλους κόσμους και τις εναλλακτικές πραγματικότητες», αλλά τώρα δεν ξέρει πώς να προχωρήσει ένα βιβλίο που θέλει να γράψει για την περιοχή. Η Μαρία Μιχαλοπούλου είναι ιατροδικαστής, αντιμέτωπη με μια αλλόκοτη υπόθεση που φαίνεται να έρχεται από το παρελθόν της και να έχει περίεργες προεκτάσεις στο παρόν. Η γνωριμία τους στο μπαρ θα είναι μόνο το πρώτο βήμα για την επικίνδυνη περιπέτεια στην οποία θα μπλεχτούν αλλά και για τη μοιραία δέσμευση για την οποία τους προετοιμάζει η Μάργω... Σε ένα τραπεζάκι λίγο πιο πέρα, ο Νικάνορας Βαλτάζης και η Δήμητρα Πυργιώτη θα σπάσουν τα δεσμά του μελιστάλακτου έρωτά τους εξαιτίας αιφνίδιων όσο και αποκρουστικών αποκαλύψεων...
Όπως αναφέραμε στην αρχή, και σε αυτό το βιβλίο του, η γραφή του Φώτη Κατσιμπούρη είναι αξιόλογη, όμορφη και απολαυστική. Ο συγγραφέας έχει το χάρισμα να δημιουργεί τη μαγεία της αφήγησης και της αναπαράστασης, παρασύροντας τον αναγνώστη σε όσα επιθυμεί να του μεταδώσει. Επιπλέον, η δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας και το ισομοιρασμένο βύθισμα σε ιστορικά, μυθολογικά και μυθοπλαστικά στοιχεία λειτουργούν υπέρ της αναγνωστικής απόλαυσης. Μερικές φορές ο συγγραφέας εγκιβωτίζει στο κύριο σώμα του κειμένου του ιστορίες που αποπνέουν στοιχεία τρόμου, δείχνοντας πως μπορεί να τα καταφέρει και σε αυτό το είδος.
Τα βασικά πρόσωπα του μυθιστορήματος παρουσιάζονται με πειστικό τρόπο, καταφέρνουν να κερδίσουν την προσοχή και τη συμπάθειά μας, αν και είναι φανερό πως το βάρος πέφτει περισσότερο στην ιστορία της ίδιας της Μάργως – εκ του «μαργώνω», παγώνω, ακινητοποιώ, αφού έχει την ικανότητα να αιχμαλωτίζει το βλέμμα και να εξεγείρει τις ανθρώπινες ορέξεις. Κάποια δευτερεύοντα πρόσωπα, όπως ο ομοφυλόφιλος Αντώνης και ο απλός, λαϊκός τύπος Νώντας αποτελούν ευχάριστες πινελιές. Πέρα από τη συγκεκριμένη ιστορία όμως, που μας την αφηγείται με τρόπο γοητευτικό, υποψιαζόμαστε την πρόθεση του συγγραφέα να ανοιχτούν καθολικότερες προεκτάσεις σχετικά με τον σύγχρονο τρόπο ζωής και τη στάση του ανθρώπου, όπου κυριαρχούν η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και η κατασπατάληση των φυσικών πόρων, εκεί όπου ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξία και η αποκατάσταση της φυσικής αρμονίας έχουν να δώσουν τη δική τους μάχη.
Τελικά, διαβάσαμε τη «Μάργω» ως ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα που πέτυχε να μας αιχμαλωτίσει στις σελίδες του, καθώς μας μετέφερε σε έναν κόσμο μαγείας και περιπέτειας.
Σε αυτό του το έργο πρωταγωνίστριά του είναι μία νύμφη του βουνού, ένα αιθέριο όσο και γήινο θηλυκό πλάσμα, αιωνόβιο και αειθαλές, όπως και η Μεγάλη Βελανιδιά, σύμβολο της φυσικής ισορροπίας και της οικολογικής μέριμνας, την οποία προστατεύει και από την οποία τροφοδοτείται. Στη σύγχρονη εποχή, μια παγκόσμια συνωμοτική οργάνωση που ακούει στο όνομα «Ανέωος Αιών» (δηλαδή της εποχής χωρίς «Έως», χωρίς «Φως» – παρόλο που ομνύει φανερά στον Εωσφόρο) έχει ως στόχο της την απόλυτη καθυπόταξη κάθε φυσικού και ανθρώπινου στοιχείου στη βούληση ενός αδυσώπητου Υπερανθρώπου όπως τον φαντάζεται. Έτσι, ακολουθώντας τοπικές φήμες και γραπτές πηγές αυτή η οργάνωση αναζητά τον τόπο της Μάργως με σκοπό τον έλεγχο και την εξόντωση αυτής της φυσικής θεότητας. Την ίδια στιγμή που μια γυναικεία συντροφιά, η Γυναικεία Αδελφότητα των Δρυϊδισσών της Κορνουάλης, επωμίζεται την ακριβώς αντίθετη επιδίωξη, δηλαδή να προστατέψει τις ιερές και φυσικές δυνάμεις αυτού του κόσμου.
Ένα βράδυ στο μπαρ «Αίνιγμα», κάπου στην περιοχή της Καλαμάτας, ανάμεσα στον γόνιμο κάμπο και τη δεσπόζουσα μορφή του Ταϋγέτου, θα συναντηθούν κάποια από τα πιο σημαντικά πρόσωπα αυτής της ιστορίας. Ο Στέφανος Αργυρός είναι καθηγητής σε τοπικό σχολείο αλλά και γνωστός συγγραφέας. Του αρέσει το μυστήριο και η εναλλακτική όψη του κόσμου, καθώς αναζητά μέσα από τα γραπτά του «μυστικές διόδους για εκείνους τους άλλους κόσμους και τις εναλλακτικές πραγματικότητες», αλλά τώρα δεν ξέρει πώς να προχωρήσει ένα βιβλίο που θέλει να γράψει για την περιοχή. Η Μαρία Μιχαλοπούλου είναι ιατροδικαστής, αντιμέτωπη με μια αλλόκοτη υπόθεση που φαίνεται να έρχεται από το παρελθόν της και να έχει περίεργες προεκτάσεις στο παρόν. Η γνωριμία τους στο μπαρ θα είναι μόνο το πρώτο βήμα για την επικίνδυνη περιπέτεια στην οποία θα μπλεχτούν αλλά και για τη μοιραία δέσμευση για την οποία τους προετοιμάζει η Μάργω... Σε ένα τραπεζάκι λίγο πιο πέρα, ο Νικάνορας Βαλτάζης και η Δήμητρα Πυργιώτη θα σπάσουν τα δεσμά του μελιστάλακτου έρωτά τους εξαιτίας αιφνίδιων όσο και αποκρουστικών αποκαλύψεων...
Όπως αναφέραμε στην αρχή, και σε αυτό το βιβλίο του, η γραφή του Φώτη Κατσιμπούρη είναι αξιόλογη, όμορφη και απολαυστική. Ο συγγραφέας έχει το χάρισμα να δημιουργεί τη μαγεία της αφήγησης και της αναπαράστασης, παρασύροντας τον αναγνώστη σε όσα επιθυμεί να του μεταδώσει. Επιπλέον, η δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας και το ισομοιρασμένο βύθισμα σε ιστορικά, μυθολογικά και μυθοπλαστικά στοιχεία λειτουργούν υπέρ της αναγνωστικής απόλαυσης. Μερικές φορές ο συγγραφέας εγκιβωτίζει στο κύριο σώμα του κειμένου του ιστορίες που αποπνέουν στοιχεία τρόμου, δείχνοντας πως μπορεί να τα καταφέρει και σε αυτό το είδος.
Τα βασικά πρόσωπα του μυθιστορήματος παρουσιάζονται με πειστικό τρόπο, καταφέρνουν να κερδίσουν την προσοχή και τη συμπάθειά μας, αν και είναι φανερό πως το βάρος πέφτει περισσότερο στην ιστορία της ίδιας της Μάργως – εκ του «μαργώνω», παγώνω, ακινητοποιώ, αφού έχει την ικανότητα να αιχμαλωτίζει το βλέμμα και να εξεγείρει τις ανθρώπινες ορέξεις. Κάποια δευτερεύοντα πρόσωπα, όπως ο ομοφυλόφιλος Αντώνης και ο απλός, λαϊκός τύπος Νώντας αποτελούν ευχάριστες πινελιές. Πέρα από τη συγκεκριμένη ιστορία όμως, που μας την αφηγείται με τρόπο γοητευτικό, υποψιαζόμαστε την πρόθεση του συγγραφέα να ανοιχτούν καθολικότερες προεκτάσεις σχετικά με τον σύγχρονο τρόπο ζωής και τη στάση του ανθρώπου, όπου κυριαρχούν η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και η κατασπατάληση των φυσικών πόρων, εκεί όπου ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξία και η αποκατάσταση της φυσικής αρμονίας έχουν να δώσουν τη δική τους μάχη.
Τελικά, διαβάσαμε τη «Μάργω» ως ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα που πέτυχε να μας αιχμαλωτίσει στις σελίδες του, καθώς μας μετέφερε σε έναν κόσμο μαγείας και περιπέτειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου