Μετά από δύο ώρες πετάχτηκε όρθιος, σχεδόν τρομαγμένος.
Πότε πριν δεν είχε ξαναγίνει. Η Μελτίνη είχε μπει στο όνειρό του. Μια εκδοχή
της Μελτίνης αρκετά ευδιάκριτη, περίπου όπως την θυμόταν από το περασμένο
απόγευμα κι όπως την αποθέωνε μες στο όνειρο η δική του φαντασία που με έκπληξή
του διαπίστωνε ότι τη φιλοξενούσε, ανεξάρτητα από τις συνειδητές του προθέσεις,
με έναν πολύ στοργικό τρόπο. Όντως πρωτόγνωρο, αφού τέτοια τιμή το υποσυνείδητό
του δεν την είχε κάνει ποτέ πριν σε καμιά άλλη.
Η εικοσιπεντάχρονη καλλονή είχε φύγει. Ίσως
τελικά ήταν λάθος αυτή η περιπέτεια της μιας βραδιάς που ακολούθησε μετά τη
συνάντηση του με τη Μελτίνη. Ήταν
ολομόναχος στο σπίτι κι αυτή την φορά η μοναξιά του έμοιαζε πρωτόγνωρη,
διαφορετική, θλιμμένη και συνάμα εξαγνιστική, ήθελε να πιστεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου